ENGRAVED IN MY HEART

Een programma rond de thema's vergankelijkheid, onvervuld verlangen en de troost van verbondenheid in liefde. Veel ruimte voor verstilling, maar ook aandacht voor het gekwelde gemoed en de vreugde van het verlichtende: de herinnering, dans, drank en het licht van de geest…
Het eeuwige raadsel van de existentie: al het levende is vergankelijk, ook het mooie en dierbare dat boven het alledaagse verheven is en dat we juist niet willen verliezen.  Aan de hand van prachtige muziek neemt het Projectkoor u mee in het denken over deze paradox. De herfst zet de natuur voor de tweede keer in bloei. In een explosie van kleuren sterven de bladeren af. In stilte wordt de kiem gelegd voor een nieuwe lente. Die intrigerende combinatie van schoonheid, weemoed en de belofte van een nieuw begin is de rode draad in dit programma.

Zachte weemoed

Auch das Schöne muss sterben is de openingszin van Nänie van Johannes Brahms. In volle acceptatie en stralende majeurtoonsoorten wordt deze werkelijkheid met de woorden van Schiller bezongen. Maar het einde geeft troost: hoe heerlijk moet het zijn je beklaagd te weten door de stem van je geliefde… De Amerikaanse componist Eric Whitacre kreeg van zijn joodse vrouw Hila Plitmann, in een periode van fysieke scheiding postkaarten met korte poëtische teksten in het Hebreeuws. Hij zette er vijf op muziek vol verlangen en zachte weemoed: Temuná belibi charuti: Een beeld staat gegrift in mijn hart…

Bernard van Beurden schreef “A4” voor accordeon en strijkkwartet. Het opent dromerig, met ijle tonen als herfstdraden. Maar in het furieuze tweede deel overheersen felle  kleuren in bijtende akkoorden. De berusting lijkt weer te keren en het geheel eindigt met een dansachtig karakter. De dichter Petrarca zocht  een leven lang tevergeefs naar zijn Laura; aan het einde van zijn leven vraagt hij zich vertwijfeld af: Che debbo far, wat moet ik doen, moet mijn verlangen  sterven zonder verlossing? Maar gelijktijdig blijft ook het leven doorgaan: Leve Bacchus, de god van de liefde, hij moet bezongen worden bij goede drank! Aha! Hendrik Andriessen zette beide gedichten op muziek waarin klagen en uitbundige vrolijkheid elkaar omarmen.

Het Requiem van Luigi Cherubini, door Beethoven gezien als superieur aan Mozart’s dodenmis,vormt de hoofdmoot van dit programma. Van magistrale fuga’s (Offertorium) tot zeer intieme smeekbeden (Pie Jesu), in een groot scala aan muzikale uitdrukkingen vormgegeven. De overheersende stemming is er een van zachtmoedige overgave, door Cherubini grotendeels in zachte pasteltinten getoonzet. Er zijn geen hartverscheurende solo’s, geen apocalyptische hellevuren, maar pagina’s vol innigheid in deze partituur. De bewerking voor strijkkwintet en accordeon (in plaats van een volledig orkest) past hier wonderwel bij. Veertig bewogen minuten later komt de afsluiting, met een Dali-achtige verstilling waarin alle smeking lijkt over te gaan in een weten: het eeuwige licht wacht ons.

Instrumentaal ensemble

De koorwerken van Brahms, Whitacre, Andriessen, en Cherubini worden uitgevoerd met begeleiding van strijkkwintet en accordeon. Medewerking verlenen accordeonist Bart Lelivelt, en het Weidler Kwartet uitgebreid met bassist Tis Marang. Het stuk  van Van Beurden is geheel instrumentaal, en wordt uitgevoerd door het Weidler Kwartet met Bart Lelivelt.

Dirigent

Monique Verhoeven (Den Bosch, 1962) studeerde schoolmuziek, blokfluit en koordirectie aan het Brabants Conservatorium. Vervolgens studeerde ze theologie in Heerlen. Ze werkte als muziekdocent, organist, koorleidster en componist. In 1997 kwam ze in Arnhem wonen, waar ze zich als dirigent van het Arnhems Binnenstadskoor toelegde op het accordeon als veelzijdig begeleidingsinstrument. Dit groeide uit tot nieuwe muzikale liefde. Als muzikant en componist werkte ze mee aan voorstellingen van Theater Het Hof en Theater De Plaats (Arnhem) en Carmina Ludens (Nijmegen). Ze volgde  koordirectielessen bij o.a. Rob Vermeulen, Fokko Oldenhuis en Caroline Westgeest.

Anno 2014 is Monique werkzaam als dirigent van het Arnhems Binnenstadskoor, het Elster Mannenkoor, het Laudenkoor van de Arnhemse Walburgisbasiliek, het Pelgrimskoor van de Arnhemse Eusebiusparochie, en artistiek leider van het Nijmeegse muziektheaterkoor Carmina Ludens.