Vriendschap die grenzen overstijgt
In de meimaand staan we stil bij ingrijpende periodes in de recente geschiedenis. Herinneringen aan mensen die zich inzetten voor de vrijheid en de toekomst van ons land, van de Nederlanders of van volkeren waarmee wij ons verbonden voelen. In dit kader brengt het Projectkoor Gelderland, samen met het Zuid-Nederlands Concert Koor en het SymfonieOrkest Nijmegen een programma waaruit de verbondenheid van mensen spreekt. Hartenbanden, die door alle wisselvalligheden heen gaan, over grenzen van tijd en afstand heen. En de troost die we in muziek kunnen vinden, die toegang geeft tot een andere wereld of daaruit lijkt voort te komen.
Dit programma ging op de avond van de Nationale Dodenherdenking in het Concertgebouw De Vereeniging in Nijmegen in première. Een jaarlijks terugkerend evenement waarmee het Nijmeegse Comité 4&5 mei de herdenking een bijzonder karakter geeft. We beschouwen het als een bijzondere eer om op zo’n betekenisvol moment op een van de mooiste concertlocaties in Nederland te mogen optreden. Later in de maand brachten we hetzelfde concert nog eens in Breda.
Verbondenheid in muziek
Twee indrukwekkende werken in dit project: het ingetogen Stabat Mater van Francis Poulenc en de intrigerende Enigma Variations van Edward Elgar. Poulenc schreef het Stabat Mater ter nagedachtenis aan zijn vriend Christian Bérard, een kunstschilder en kostuum-ontwerper in Parijs. Hij voltooide het werk in twee weken, en koos in plaats van een Requiem voor de Maria-hymne omdat hem dat direct herinnerde aan zijn religieuze ervaringen in Rocamadour tegenover de Vierge noire. Elgar wilde in een groot werk zijn intieme vriendenkring portretteren, en verbond ze aan elkaar met één thema en 14 variaties. Twee indrukwekkende composities die levenslange vriendschap tussen mensen als inspiratie en leidraad hebben.
Groot koor, intensieve repetities
We hebben voor het Stabat Mater een groot koor bijeengebracht. Daarmee kunnen we niet alleen een mooie balans met de orkestrale begeleiding bereiken, maar ook de dynamische schakeringen in dit werk optimaal vormgeven. We werkten in dit project daarom samen met onze vaste partner, het Zuid Nederlands Concert Koor uit Breda.
Het koor heeft een hoofdrol: in alle 12 delen, die geheel verschillend van karakter zijn, vervult het vijfstemmige koor de belangrijkste muzikale bijdrage. In 3 delen is er een toegevoegde rol voor een sopraan solist.
Hoewel het stuk niet lang is, is het van een meer dan gemiddelde complexiteit. Veel wisselingen in sfeer en tempo, en de voor Poulenc kenmerkende bruuske ritmiek en gekruide samenklanken, vragen om alert reagerende zangers. Meedoen betekende investeren in zelfstudie en zelfstandigheid in je partij, want de repetitieperiode was kort en intensief.
Dirigenten
Het koor werd ingestudeerd door Rick Muselaers, de vaste dirigent van het ZNCK. Hij nam ook het concert in Breda voor zijn rekening . De uitvoering in Nijmegen stond onder leiding van Frans-Aert Burghgraef.
Rick Muselaers (1986) volgde de opleiding Docent Muziek en studeerde cum laude af voor koordirectie aan het Fontys Conservatorium te Tilburg bij Louis Buskens. Hij studeerde orkestdirectie bij Arjan Tien en vervolgde zijn studie bij Martin Wright.
Rick is momenteel dirigent van diverse kamerkoren en artistiek leider van het Zuid Nederlands Concert Koor , dat hij in 2008 oprichtte. Als gastdirigent heeft hij gewerkt met het Nederlands Operakoor (Puccini, La Bohème), Nederlands Concertkoor (Puccini, Turandot, Rachmaninoff, Vespers & Beethoven 9e symfonie), Groot Omroepkoor (Pizzetti, Requiem & Mahler, 2e symfonie) en Gauteng Opera Chorus Johannesburg (Verdi, La Traviata). Hij was assistent bij diverse maestri waaronder Arjan Tien voor het WDR Rundfunkorchester, het Cape Philharmonic Orchestra en in opera producties zoals Puccini’s La Bohème en Mascagni’s Cavalleria Rusticana bij het Nationaal Opera Festival en het Fontys Conservatorium, bij Martin Wright (Groot Omroep Koor) and Jaap van Zweden bij Beethoven’s 9e symfonie met het Dallas Symphony Orchestra and Chorus.
Frans-Aert Burghgraef (1983) studeerde orkestdirectie aan de conservatoria van Groningen en Utrecht. Hij deed masterclasses bij o.a. Alexander Polyanichko, Ivan Meylemans, Michail Jurowski, en Jan Stulen. Uit een internationaal deelnemersveld van 200 dirigenten werd hij uitgenodigd om een masterclass bij maestro Bernhard Haitink te volgen, als onderdeel van het beroemde Luzern Festival. Edo de Waart selecteerde om een concert te dirigeren bij de Koninklijke Vlaamse Filharmonie. In januari 2015 won hij de eerste prijs in de prestigieuze Taipei International Conducting Competition. Juryvoorzitter was de beroemde Finse dirigent, coach en scout Jorma Panula.
Frans-Aert Burghgraef debuteerde in 2014 bij het Nederlands Symfonie Orkest, en stond o.m. voor het Gelders Orkest, St. Petersburg State Symphony Orchestra, Lucerne Festival Strings, BACH Orchestra Yekaterinburg, Metropole Orkest, Philharmonie Zuidnederland, en assisteerde Osmo Vänskä bij het Radio Philharmonisch Orkest in juni 2015.
In december 2015 ontving hij in het Concertgebouw de prestigieuze Kersjes prijs.